Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Αμερικανάκια δοκιμάζουν τυπικά πρωινά άλλων χωρών

Αμερικανάκια δοκιμάζουν τυπικά πρωινά άλλων χωρών. Οι αντιδράσεις τους είναι γραφικότατες αλλά και ως έναν βαθμό αναμενόμενες και λογικές, καθώς οι διατροφικές εμπειρίες και οι τυπικές συνήθειες από χώρα σε χώρα διαφέρουν πολύ. Με άλλα λόγια, αυτό που σε έναν πληθυσμό θεωρείται εξαιρετικός μεζές και ντελικάτη γεύση, σε κάποιον άλλον προκαλεί αηδία και αποστροφή. Εκτός αυτών, ας αναλογιστούμε ότι οι ανάγκες κάθε λαού προσαρμόζονται στις εκάστοτε γεωπολιτικές συνθήκες, τον τρόπο ζωής και το είδος της διαθέσιμης τροφής (μεταξύ πολλών άλλων...).


Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Οι... διασ-τροφές των δικτατόρων.


Οι διατροφικές υπερβολές δικτατόρων. Ο Χίτλερ έτρωγε ακόμη και περιττώματα, ο Σαλαζάρ σαρδέλες και ο Μποκάσα ανθρώπινα μέλη.

"Είσαι ό,τι τρως" λέει ο σοφός λαός και είναι αλήθεια πως μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα για την προσωπικότητα ενός ανθρώπου, όχι μόνο από τις τροφές που του αρέσει να καταναλώνει, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο τρώει και την παρέα που επιλέγει να απολαμβάνει τα γεύματά του.
Το φαγητό μπορεί να επηρεάσει τα σπλάχνα σου, τη διάθεσή σου και την κοσμοθεωρία σου, λένε οι συγγραφείς του βιβλίου “Dictators' Dinners” (Τα Δείπνα των Δικτατόρων), Victoria Clark και Melissa Scott.
Μέσα από τις σελίδες του, βλέπουμε την ανθρώπινη πλευρά μερικών από τους πιο στυγερούς δικτάτορες όλων των εποχών, χωρίς όμως να ξεχνάμε τα εγκλήματά τους. Κάποιες φορές άλλωστε η γραμμή ανάμεσα στον άνθρωπο και το τέρας είναι πολύ λεπτή.
Οι σατανικές πράξεις των δικτατόρων και η μεγαλομανία τους δεν μπορεί βεβαίως να συσχετιστεί με την κατανάλωση κάποιας συγκεκριμένης τροφής. Ωστόσο είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία που προκύπτουν από αυτό τον ιδιόμορφο γαστρονομικό έλεγχο.
Για παράδειγμα, πολλοί δικτάτορες μεγαλώνοντας απέκτησαν κάποιου είδους εμμονή με την αγνότητα των υλικών του φαγητού τους.
Όπως ο Kim Il-sung της Βορείου Κορέας, ο οποίος ήθελε να επιλέγει ο ίδιος τους κόκους ρυζιού που θα καταναλώσει. Ή ο Nicolae Ceausescu της Ρουμανίας ο οποίος όταν ταξίδευε έπαιρνε μαζί του χυμούς από ωμά λαχανικά και αρνείτο να φάει οποιαδήποτε στερεά τροφή του προσέφεραν, γεγονός που είχε σοκάρει τον Tito στη γειτονική τότε Γιουγκοσλαβία.
Ο Tito από πλευράς του δεν απολάμβανε τίποτα τόσο πολύ όσο ένα κομμάτι ζεστό χοιρινό λίπος, ενώ ο Ceausescu, όταν δεν ταξίδευε, είχε μία προτίμηση στο ψητό κοτόπουλο, το οποίο όμως ήθελε να μπαίνει στο φούρνο ακέραιο, με τα πόδια και το ράμφος του.


Ο Πορτογάλος Antonio Salazar είχε αδυναμία στις σαρδέλες διότι του θύμιζαν τα φτωχά
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...